Zygmunt Zygmuntowicz (Ostersetzer)
„Myślą i wolą naszą jest, by pamięć o ostatnich bojownikach o Niepodległość nie zaginęła tak, jak ginie pamięć o wielu bohaterach kościuszkowskich, listopadowych, styczniowych i tych z 1905 r., których koście porozrzucane są po całym świecie bez opieki, a życie ich i czyny tak mało jeszcze znane są ogółowi”
– pisano w 1924 r. w pierwszym numerze czasopisma „Panteon Polski”. Nie ma pewności, że autorem tych słów był Zygmunt Zygmuntowicz, ale wkrótce to właśnie on stał się redaktorem i duszą tegoż czasopisma.
I choć wywodzący się z osiadłej we Lwowie rodziny pochodzenia żydowskiego Zygmuntowicz, były oficer Legionów Polskich, obrońca Lwowa w listopadzie 1918 r. i oficer Wojska Polskiego w czasie wojny z bolszewikami należał do grona tych, którzy mieli swój udział w wybiciu się Polski na niepodległość, za co zapłacił śmiercią w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau, to jego największą zasługą było przede wszystkim prowadzenie „Panteonu Polskiego”, jedynego w Polsce międzywojennej czasopisma upamiętniającego poległych w czasie I wojny światowej uczestników walk o niepodległość oraz o granice odbudowanego państwa polskiego, a wśród nich przede wszystkim żołnierzy Legionów Polskich i obrońców Lwowa.
