Stefan Pogonowski
W otoczonych zielenią zaułkach Starego Cmentarza w Łodzi znajduje się wyjątkowy grób. Nad pochowanym tutaj zmarłym wieczną wartę pełni polski żołnierz – naturalnej wielkości rzeźba przedstawiająca spieszonego husarza. Rycerz w szyszaku na głowie i w pełnej husarskiej zbroi wraz ze skrzydłami unosi w lewej ręce szablę zmarłego i jego wojskową rogatywkę ze stopniem kapitana, a w prawej – gałązkę lauru, wspierając się na cokole, na którym wyryto:
„ŚP. Stefanowi Pogonowskiemu. Największemu z rycerzy poległych w obronie Ojczyzny przed nawałą bolszewicką w roku 1920. Łodzianinowi – Łodzianie”.
W innym miejscu na leżącej płycie nagrobnej zapisano:
„Śp. kapitan Stefan Pogonowski, b[yły] oficer korpusu gen. Dowbor-Muśnickiego, b[yły] oficer 4. Dywizji [Strzelców Polskich] gen. [Lucjana] Żeligowskiego, dowódca I baonu 28. Pułku Strzelców Kaniowskich, Kawaler Krzyża Virtuti Militari, urodzony dnia 12 lutego 1896 r., poległ pod Warszawą dnia 15 sierpnia 1920 r., swym bohaterskim czynem, dając początek wiekopomnemu zwycięstwu »Cudu nad Wisłą«. Boże Nieśmiertelny, wzbudzaj nam często takich bohaterów i niebem ich nagradzaj”.
